بازي وسيله اي طبيعي براي بيان و اظهار خود است، آدلر^۱ روانشناس معروف در سال ۱۹۳۷ مي گويد: هرگز نبايد به بازيها به عنوان روشي براي وقت كشي نگاه كرد. لندرث^۲ در سال ۱۹۹۵ اظهار مي دارد كه بازي براي كودك مساوي با صحبت كردن براي يك بزرگسال است، بازي و اسباب بازي كلمات كودكان هستند. ابتدا مكاتب مختلف روشهاي يكساني را در درمان كودكان و بزرگسالان در پيش مي گرفتند، اما به تدريج دريافتند كه نه تنها نمي توان روشهاي درماني مخصوص بزرگسالان را در مورد كودكان اعمال كرد بلكه بايد تكنيكهاي درماني را نيز به گونه اي با شرايط كودكان تطبيق داد. از اين رو بازي درماني به عنوان تكنيك درمان مشكلات كودكان در دنياي امروز تجلي پيدا كرده و به طور روزافزوني در دنياي پيشرفته مورد استفاده قرار مي گيرد (آرين، ۱۳۷۸).

بازي درماني^۳، روشي است كه به ياري كودكان پرمشكل مي شتابد تا آنها بتوانند مسائلشان را حل كنند و در عين حال، نشان دهنده اين واقعيت است كه بازي براي كودك، همانند يك وسيله طبيعي است، با اين هدف كه او بتواند، خويشتن و همچنين ويژگيهاي درون خود را بشناسد و به آن عمل كند. در اين نوع درمان، به كودك فرصت داده مي شود تا احساسات آزاردهنده و مشكلات درون خود را از طريق بازي بروز دهد و آنها را به نمايش بگذارد، همانند آن گونه از درمانهايي كه افراد بزرگسال از طريق آن با «سخن گفتن» مشكلات خود را بيان مي كنند (حجاران، ۱۳۷۵).

فهرست مطالب

۱-۱ بيان مسأله ۲

۱-۲ اهميت و ضرورت انجام تحقيق ۷

۱-۳ اهداف تحقيق ۱۰

۱-۴ فرضيه تحقيق ۱۰

۱-۵ تعريف نظري مفاهيم تحقيق ۱۰

۱-۶ تعريف عملياتي مفاهيم تحقيق ۱۲

فصل دوم ۱۴

۲-۱  بازي ۱۴

۲-۲ مسأله بازي ۱۵

۲-۳ اهميت بازي ۱۵

۲-۴ تبيين بازي ۱۷

۲-۶ انواع بازي درماني ۲۳

۲-۷ تحول نظريه هاي بازي درماني ۲۳

۲-۸ اختلال سلوك ۳۲

۲-۹ علت شناسي ۳۵

۲-۱۰ پرخاشگري ۳۹

فصل سوم ۵۰

۳-۱ طرح پژوهش ۵۰

۳-۲ جامعه آماري ۵۰

۳-۴ شيوه نمونه برداري ۵۱

۳-۶ شيوه انجام تحقيق ۵۵

جلسه سوم: شناسايي احساسات اصلي ۵۶

فصل چهارم ۶۷

مقدمه ۶۷

۴-۱ نتايج مرحله اول تحقيق ۶۷

۴-۲ نتايج مرحله دوم تحقيق ۶۹

فصل پنجم ۸۳

۱-۵ مقدمه ۸۳

۲-۵ خلاصه نتايج ۸۶

محدوديت هاي تحقيق ۹۴

پيشنهادات تحقيق ۹۵

فهرست منابع ۹۶

فهرست منابع

الف) فارسي

۱- احمدي، مهرناز (۱۳۷۶)، تأثير بازي درماني متمركز بر كودك روي پرخاشگري، پايان نامه كارشناسي ارشد روانشناسي، تهران: دانشگاه تربيت مدرس.

۲- آرزومانيان، كريستينه (۱۳۷۹)، بررسي تأثير بازي درماني غير مستقيم روي اختلالات رفتاري كودكان، پايان نامه كارشناسي ارشد روانشناسي، تهران: دانشگاه آزاد اسلامي واحد رودهن.

۳- اكسلاين، ويرجينيا (۱۳۶۹)، بازي درماني، ترجمه احمد حجاران، تهران: انتشارات كيهان.

۴- باعدي، زهرا (۱۳۷۹)، بررسي كارآمدي بازي درماني شناختي – رفتاري روي كاهش پرخاشگري كودكان مبتلا به اختلالات رفتاري، پايان نامه كارشناسي ارشد روانشناسي، تهران: دانشگاه علوم پزشكي ايران.

۵- توكلي زاده، جهانشير (۱۳۷۵)، همه گير شناسي اختلالات رفتار ايذايي و كمبود توجه در دانش آموزان دبستاني، پايان نامه كارشناسي ارشد روانشناسي، تهران: دانشگاه علوم پزشكي ايران.

۶- دلاور، علي (۱۳۷۵)، احتمالات و آمار كاربردي در روان شناسي و علوم تربيتي، تهران: انتشارات رشد.

۷- راينيكه، مارك اي، داتيليو، فرانك ام، فرين، ارتور (۱۳۸۰)، شناخت درماني كودكان و نوجوانان، ترجمه جواد علاقبند، حسن فرهي، تهران، انتشارات بقعه.

دانلود فايل