تارو پودم در اهتزاز آرد

سيم ساز ترانه پردازت

حيف ناي فرشتگانم نيست

تا كنم ساز دل هم آوازت

واي ازين مرغ عاشق زخمي

كه بنالد به زخمه سازت

چون من اي مرغ عالم ملكوت

كي شكسته است بال پروازت

شور فرهاد و عشوه شيرين

زنده كردي به شور و شهنازت

نازنينا نيازمند توام

عمر اگر بود مي كشم نازت

سوز و سازت به اشك من ماند

كه كشد پرده از رخ رازت

گاهي از لطف سرفرازم كن

شكر سرو قد سرافرازت

شهريار اين نه شعر حافظ بود

كه به سرزد هواي شيرازت